วิวัฒนาการของบุหรี่ไฟฟ้า

บุหรี่ไฟฟ้า รุ่นแรกได้รับการพัฒนาในอเมริกา ในปี 1963 เฮอร์เบิร์ต เอ. กิลเบิร์ตได้ยื่นขอสิทธิบัตรสำหรับ “บุหรี่ไร้ควันแบบไม่ใช้ยาสูบ” ของเขาและได้รับสิทธิบัตรในปี 1965 และหลังจากที่กิลเบิร์ตได้รับสิทธิบัตร แนวคิดนี้ ก็จมหายไปในความมืดเป็นเวลาเกือบ 40 ปี หลังจากนั้นในปี 2001 บุหรี่ไฟฟ้าได้ปรากฏตัวขึ้นอีกครั้ง ฮอน ลิก ซึ่งเป็นเภสัชกรและผู้เชี่ยวชาญด้านการแพทย์แผนจีน วันนี้ MOTI THAILAND จะพาไปดูวิวัฒนาการของบุหรี่ไฟฟ้ากัน

วิวัฒนาการของบุหรี่ไฟฟ้านั้นแบ่งได้ประมาณ 4 ยุค

ยุคแรก คือการออกแบบบุหรี่ไฟฟ้าแบบ ใช้แล้วทิ้ง โดยทำออกมาคล้ายคลึงกับบุหรี่จริงทั่วไปแต่เปลี่ยนวิธีการให้ความร้อนจากการเผาไหม้เป็นการเพิ่มความร้อนจากขดลวดให้เกิดไอน้ำแทน โดยมีชื่อเล่นว่า Cigalike
ยุคที่สอง คือการทำบุหรี่ไฟฟ้าเป็นแบบปากกา เพิ่มความสามารถในการชาร์จแบตเตอรี่ได้ เติมน้ำยาได้หรือเปลี่ยนบรรจุภัณฑ์ของสารน้ำยาเพื่อการใช้ซ้ำได้
ยุคที่สาม คือบุหรี่ไฟฟ้าที่เป็นแบบแทงค์ มีขนาดใหญ่ขึ้นจากบุหรี่ไฟฟ้าในรุ่นที่สองและสามารถปรับแต่งอุปกรณ์ภายในได้มากกว่า เช่นการปรับแรงดันไฟและการปรับขนาดของขดลวดที่ให้ความร้อนเป็นต้น โดยในบุหรี่ไฟฟ้าประเภทแทงค์ นี้จะสามารถแบ่งออกได้เป็นสองรุ่นย่อยคือ

- บุหรี่ไฟฟ้าแทงค์แบบทั่วไป Regular Mod

โดยแบบแทงค์ทั่วไปนั้นจะมีแผงวงจรที่ใช้ควบคุมการจ่ายไฟจากแบตเตอรี่หรือถ่าน ซึ่งทำให้ผู้ใช้สามารถควบคุมการทำงานของเครื่องได้ผ่านแผงหน้าจอที่แสงดข้อมูลต่างๆเกี่ยวกับอุปกรณ์เอาไว้ด้วย

- บุหรี่ไฟฟ้าแทงค์แบบยิงสด Unregular Mod (Irregular)

ส่วนแบบแทงค์ยิงสดนั้น “ไม่มี” แผงวงจรควบคุมการทำงานและการจ่ายกระแสไฟจะส่งจากถ่านไปยังขดลวดที่เป็นตัวให้ความร้อนแก่น้ำยาโดยตรง เพราะฉะนั้นความแรงของกระแสไฟจะขึ้นอยู่กับแหล่งให้พลังงานโดยตรง

ซึ่งทั้งสองแบบนั้น ต้องอาศัยความเชี่ยวชาญและความเข้าใจเกี่ยวกับการทำงานของอุปกรณ์ และความรู้เกี่ยวกับสารประกอบของน้ำยา ปริมาณที่ต้องใช้ การคำนวณค่ากำลังการจ่ายไฟ ข้อดีของบุหรี่ไฟฟ้าประเภทนี้คือ ให้สารนิโคตินประมาณน้อยมากถึงไม่มี และมีกลิ่นและรสชาติที่ดีกว่า
ยุคที่สี่ บุหรี่ไฟฟ้าแบบพอต (Pod) คือบุหรี่ไฟฟ้าที่ต่อยอดมาจาก Irregular Mod โดยมีการคิดคำนวณการจ่ายไฟจากแบตเตอร์รี่ที่ใช้ตั้งแต่ในขั้นตอนการผลิต และลักษณะเฉพาะของ Pod นั้นจะใช้คู่กับสารประกอบที่เรียกกันว่า เกลือนิโคติน ที่ให้ปริมาณนิโคตินเข้มข้นเมื่อเทียบกับปริมาณนิโคตินที่ได้จากสารประเภท ไร้ความเป็นด่าง